Immateriële activa zijn activa die niet fysiek van aard zijn. Het gaat om octrooien, handelsmerken, auteursrechten of technologieën ontwikkeld door het bedrijf. Hetzelfde geldt voor een handelsfonds of catalogus. Immateriële activa staan tegenover de materiële activa, die met name de terreinen, voertuigen, uitrustingen of industriële machines en gereedschappen omvatten. Net zoals het voor sommige bedrijven noodzakelijk is om in machines te investeren om de productievolumes te verhogen, is het voor andere bedrijven ook nodig om te investeren in immateriële activa. Investeren in een octrooi, een licentie voor een computerprogramma aanschaffen of een handelsmerk aankopen zijn investeringen waarvoor mogelijk een aanzienlijke initiële uitgave nodig is.
Hoewel immateriële activa geen duidelijke fysieke waarde hebben, zoals een fabriek of materiële uitrusting, kunnen ze waardevol of zelfs essentieel zijn voor het succes of de ondergang van een bedrijf op de lange termijn. Een bedrijf als Marcolini zou bijvoorbeeld niet zo waardevol zijn als de bekendheid van het merk buiten beschouwing zou gelaten worden. Hoewel de erkenning van het merk geen zichtbaar of tastbaar fysiek actief is, kunnen de positieve effecten ervan de wereldwijde verkoop van een bedrijf jaar na jaar opdrijven.
Inboeking en waardering van de immateriële vaste activa
Immateriële vaste activa met een beperkte of onbeperkte levensduur
Een immaterieel actief kan worden geclassificeerd als onbeperkt of beperkt. Een merknaam van een bedrijf is een actief met een onbeperkte levensduur, aangezien dit tot het bedrijf blijft behoren zolang het zijn activiteiten voortzet. Als een bedrijf echter een wettelijke overeenkomst afsluit om onder het octrooi van een ander bedrijf te opereren, zonder dat het van plan is om de overeenkomst te verlengen, heeft de overeenkomst een beperkte levensduur. Het actief wordt dan ingedeeld onder de activa met een beperkte levensduur. Dit zal een impact hebben op het feit of het immaterieel actief al dan niet afgeschreven moet worden.
Bedrijven kunnen immateriële activa creëren of verwerven. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een lijst met klanten aanmaken of, omgekeerd, een bestaand klantenportfolio van een concurrent overkopen.
Een bedrijf kan ook investeren in onderzoek en ontwikkeling, evenals in de creatie van een nieuw recept, een nieuwe formule of een nieuw product. Ontwikkelingskosten en commerciële acties kunnen worden geactiveerd in immateriële activa. Zo zullen informaticabedrijven bijvoorbeeld ook de softwareontwikkelingen die ze commercialiseren activeren.
Hoe kan u de verwerving van een immaterieel vast actief financieren?
Als de cashflow van het bedrijf het niet mogelijk maakt om de immateriële investeringen te financieren, zal het zich moeten wenden tot een externe financiering.
De overname van een handelsfonds of een klantenportfolio kan bijvoorbeeld worden gefinancierd met een investeringskrediet. Banken kunnen echter vrij huiverig staan tegenover dit soort investering, zelfs als die op termijn positief lijkt voor het bedrijf. Een dergelijke immateriële investering maakt het voor de bank immers vaak niet mogelijk om een onderpand te nemen (bijv. onderzoek en ontwikkeling).
Aan de andere kant kunnen overheidsinstanties ook tussenkomen en subsidies of terugbetaalbare voorschotten voor onderzoek en ontwikkeling toekennen om immateriële activa te financieren of te subsidiëren. Ten slotte kunnen publieke investeerders ook optreden als cofinancier naast traditionele financiers of Look&Fin.
Aangezien er geen garanties vereist zijn, is crowdlending een geschikte financieringsoplossing voor de verwerving van immateriële activa. Look&Fin kan zo’n investering geheel of gedeeltelijk financieren.
Waarom immateriële activa via crowdlending financieren?
● Geen garanties (meestal voorbehouden voor banken).
● De fondsen die worden opgehaald via Look&Fin worden door de bank als eigen vermogen beschouwd, waardoor het gemakkelijker wordt om een cofinanciering van banken te verkrijgen.
● Een snelle analyse en reactie, waardoor het mogelijk is om kansen meteen aan te grijpen en de kalender van de operatie na te leven.
● Een flexibel product met looptijden (van 6 tot 60 maanden) die perfect afgestemd kunnen worden op de levensduur van het immaterieel actief. Er kan bijvoorbeeld een aflossingsvrije periode opgenomen worden in de structurering van de financiering.
De nadelen
● Een rentevoet die hoger ligt dan de traditionele financieringsbronnen, maar die gerechtvaardigd wordt doordat er geen garanties gevraagd worden (over het algemeen voorbehouden voor banken).
